Like a Rolling Stone van Bob Dylan, 1965.
https://open.spotify.com/playlist/12bUwVhm2baQrkCQLhsn5X
Door het blad Rolling Stone uitgeroepen tot beste song ooit. Of het waar is, valt te betwisten. Definieer "beste". Een klassieker die door veel artiesten is gespeeld en uitgevoerd. Ik kwam zelf in aanraking met dit nummer door Johnny Winter. https://open.spotify.com/track/2Y46SK7MXqXkplPrpj2zSv
Niet de meest gelikte uitvoering ooit en over de zangkwaliteiten van de heer Winter kan je veel zeggen maar zijn gitaarspel is wederom magistraal. Het is een fijne rauwe uitvoering. En zoals altijd by Dylan heeft de tekst veel meer dan één laag en kan je er vele kanten mee op. Welke zinnen raken je? Mijn raak-zin is "how does it feel, to be on your own".
Onderweg heb ik altijd muziek bij me en dit nummer staat standaard in mijn playlist. Hoe voelt het nou om alleen te zijn? Om me vervolgens te realiseren dat ik helemaal niet alleen ben. Ok, ik leef regelmatiger niet, dan wel thuis. Maar met de huidige digitale wereld hoef je nooit alleen te zijn. Er is altijd wel iemand wakker en de berichten op social media lijken niet op te raken. Bovendien is alleen zijn ook een keuze. Begrijp me goed, het gaat hier over alleen zijn. Niet over eenzaam zijn. Dat is geen keuze en heeft niets met elkaar te maken. Het gevoel van eenzaamheid kennen we bijna allemaal wel en kan je zelfs in een menigte overvallen.
"To be on your own" heeft meer te maken met dat je er alleen voor staat. Je eigen beslissingen moet nemen. Je eigen pad moet bewandelen. En hoe voelt dat? "To be on your own?" Eigenlijk best heel goed. Dank u heer Dylan, het gaat heel goed. Het voelt prima. Ik ga weer eens wat doen!